De Molenwaard: ChristenUnie tegen permanente bewoning
De ChristenUnie en ook de andere partijen in de raad hebben donderdag 26 maart jl. het initiatiefvoorstel over permanente bewoning "De Molenwaard" in Hasselt afgewezen. Na een zorgvuldige afweging kwam de ChristenUnie tot de conclusie, dat de bewoners voor zichzelf te hoge verwachtingen hebben gewekt dan realistisch was. Een gezamenlijk initiatief van alle bewoners en bedrijven tot wijziging van het bestemmingsplan was en is voor de ChristenUnie bespreekbaar, dus gedragen door alle betrokken partijen, aldus woordvoerder en fractievoorzitter Roel Huls. Dit draagvlak is er niet en heeft in feite ook het college ertoe gebracht te kiezen voor de variant van een persoonsgebonden gedoogbeschikking. Bij alle kwalificaties die hieraan gegeven kunnen worden: meer zit er volgens ons nu niet in. Het bekende Salomonsoordeel. De ChristenUnie vond het initiatiefvoorstel te eenzijdig gericht op de belangen van de bewoners en te riskant voor de toekomst van de aldaar gevestigde bedrijven en de hiermee samenhangende adequate bedrijfsvoering, werkgelegenheid en toeleveranciers. Hieronder volg t de toelichting op de standpuntbepaling: De fractie van de ChristenUnie heeft met belangstelling en waardering kennis genomen van het initiatiefvoorstel van de SGP/HKV fractie over permanente bewoning recreatiewoningen "De Molenwaard". De waardering spreken wij met name uit omdat de fractie een poging doet om in de uitermate lastige dossier van erg verschillende belangen een oplossing te vinden. Het inmiddels omvangrijke dossier met allerlei brieven van advocaten, bewonerscommissie en de betrokken bedrijven geven wel aan dat een oplossing niet eenvoudig is. En als juristen als deskundigen geen oplossing weten niet anders dan met een verwoording van de belangen die zij vertegenwoordigen, zoals ook weer blijkt uit de insprekers vanavond namens beide partijen, dan moet je van goede huize komen om tot een evenwichtige oplossing te komen. In die zin was het moedig van de SGP-HKV fractie om met een initiatief te komen, waarnaar onze fractie met belangstelling heeft uitgekeken. Zou deze fractie dan met het 'ei van Columbus ' komen? Eigenlijk zijn wij in de uitwerking teleurgesteld, want nieuwe feiten komen niet naar voren. De SGP-HKV fractie maakt wel een keuze en wel voor permanente bewoning. Ondanks alle pogingen om dit voorstel met goede argumenten te onderbouwen wordt dit eigenlijk door de bewonerscommissie zelf al weer onderuit gehaald door middel van de uitvoerige brief die wij op 19 maart ontvingen. Hierin worden volgens de schrijver enkele nieuwe argumenten naar voren gebracht. Enige frustratie bij de SGP-HKV fractie kunnen wij ons voorstellen om eerst complimenten te krijgen voor een heldere notitie om vervolgens op deze manier getackeld te worden. Wij willen graag de visie van de SGP/HKV fractie op deze brief horen. Verder hebben wij een uitvoerige brief van de raadsman van Bodewes ontvangen. Hierin wordt de gehele gang van zaken nog eens uiteengezet. Zonder uitvoerig in de gaan op het uitvoerige dossier zijn enkele kernpunten van belang. 1. Het belang van een al van oudsher gevestigd e scheepswerf aan de Van Nahuysweg. Dit bedrijf met zo'n 25 werknemers en veel toeleveranciers heeft door haar ligging al te maken met allerlei milieuvoorschriften en andere regelgeving die het uitoefenen van de onderneming niet gemakkelijker maken. Niet alleen dit bedrijf, maar in algemene zin staat het bedrijfsleven in ons land onder druk door regelgeving. Het Midden- en Kleinbedrijf doet daarom regelmatig een beroep op de overheden voor deregulering. Wij vinden, dat de SGP/HKV fractie hieraan te gemakkelijk voorbijgaat. Zo lezen wij onder 3.3 over een eventuele toekomstige uitbreiding. Deze passage gaat wel wat kort door de bocht, terwijl er wordt geschreven dat hier 'veel meer factoren en belangen' moeten worden meegenomen. Hierop wordt mondjesmaat ingegaan. Bodewes is in het verleden alleen akkoord gegaan met de bouw van recreatiewoningen. Wil de fractie dit nog eens nader toelichten en welke afweging van belangen hier is gemaakt of nog gemaakt moeten worden? Wij vinden dat hiermee ook geen recht wordt gedaan aan de positie en het belang van beide bedrijven. Ook niet in de huidige economische crisis, waarin het bedrijfsleven stevig onder druk staat of komt te staan. In een recente notitie "Kredietcrisis en de economische gevolgen voor Zwartewaterland'' wordt er juist op aan gedrongen zorgvuldig met het bedrijfsleven en andere belangrijke participanten samen te werken. Onze vragen en notitie hierover kunt u vinden wij de ingekomen stukken van deze raadsagenda. 2. In de toelichting op het initiatiefvoorstel staat dat er geen doorslaggevende argumenten door de bedrijven worden aangevoerd tegen legalisatie van permanente bewoning. Het lijkt ons correct vast te stellen, dat de bedrijven niet in overtreding zijn, maar dat er nu sprake is van illegale permanente bewoning. Het is de beleidsbrief van de minister van VROM in 2003 die aan de gemeenten ruimte geeft en geen verplichting om bepaalde ontstane situaties te legaliseren. De bedrijven wijzen er terecht op, dat de handhaving om aan de illegale situatie een einde te maken niet is uitgevoerd. Uiteindelijk zijn zij bereid tot een compromis in de vorm van het afgeven van persoonsgebonden beschikkingen. Zie ook de deze week ontvangen brief van raadsman Kroon namens Bodewes. Dit compromis is voor de bewoners niet voldoende. Sterker nog onbespreekbaar en het lijkt er op, dat deze, gelezen de inhoud van de brief van 19 maart jl. , gaan dreigen met schadeclaims, rechtszaken en het de ondernemers moeilijk maken, want deze worden niet meer gezien als 'goede nabuur'. Wij vinden deze dreigende opstelling evenals de opmerking over de ambtenaren niet gepast. Dit polariseert alleen maar en draagt zeker niet bij aan een gezamenlijke oplossing. Het is juist de angst van de bedrijven, dat als de bestemmingsplanwijziging eenmaal is gerealiseerd het indienen van klachten en bezwaren met zo'n opstelling gaat beginnen, waarmee de bedrijfsvoering dan toch in gevaar kan komen. Niemand die op dit punt garanties afgeeft. 3. In het voorstel wordt gesproken over ophoging van de geluidsgrenswaarden. Hiermee zouden de bewoners moeten instemmen. De bereidheid hiertoe zou aanwezig zijn, maar wij vragen ons af in hoeverre dit juridisch houdbaar is. Het is bekend, dat de bewonerscommissie niet alle bewoners vertegenwoordigt. Hier ontstaat al een probleem. Moet het college dit allemaal gaan uitwerken en regelen? Hetzelfde geldt voor de instemming met het Bouwbesluit, waarop in de beleidsbrief ook wordt gewezen. Met een instemming alleen zijn wij er niet. Er zal vervolgens uitvoering aan gegeven moeten worden. En doet elke bewoner dit zonder slag of stoot . Of komen hier nieuwe procedures op ons af en draaien wij dan op voor de kosten? Over handhaving dan nog maar niet gesproken. Hierover wordt in de laatste bewonersbrief met geen woord gerept. Wij willen graag een concrete visie van de SGP/HKV fractie op deze punten. 4. Er wordt gesproken onder 3.5 punt over een mogelijke waardevermindering van de woningen. Ook in de bewonersbrief komt dit naar voren met een dreiging van schadeclaims. Dit begrijpen wij niet. Men heeft toch zelf gekozen voor de aankoop van een recreatiewoning en de waarde die hieraan verbonden is. Een projectontwikkelaar of makelaar heeft iedereen die een woning heeft gekocht hierop als het goed is gewezen. Dit behoort tot hun verantwoordelijkheid en niet die van de gemeente. Een legalisering brengt alleen maar een waardevermeerdering met zich mee. Die meerwaarde vloeit toch ook niet in de kas van de gemeente? Kan de SGP/HKV fractie ons uitleggen wat hieraan onrechtvaardig is? 5. Het initiatiefvoorstel doet een verzoek tot heldere regelgeving voor het gewijzigde bestemmingsplan wat wel en niet is toegestaan. Wij voorspellen nu al een onbegaanbaar pad over wat er wel en niet wordt toegestaan, alleen al vanwege de verstoorde verhoudingen . Er moet eerst maar eens een goede verstandhouding komen met respect voor de wederzijdse belangen. Een gezamenlijk initiatief van alle bewoners en bedrijven tot wijziging van het bestemmingsplan is voor ons bespreekbaar. Wij komen tot een afronding. Ondanks de inzet en waardering voor het initiatiefvoorstel worden bij alles wat hierover al bekend was feitelijk geen nieuwe zaken genoemd. Vanaf 2004 is er een proces ingezet op basis van de beleidsbrief van de minister van VROM om te proberen tot legalisatie te komen. Een lastig proces, waarmee ook het college worstelde. De provincie heeft aangegeven niet achter een wijziging van het bestemmingsplan te staan. Wij hadden graag een gezamenlijk gedragen voorstel tot wijziging van het bestemmingsplan gezien van alle belanghebbenden , waarvan ook is uitgegaan maar niet haalbaar bleek. Wij hebben een aantal vragen gesteld en wachten eerst te beantwoording af alvorens een definitief standpunt in te nemen. In de beantwoording kwamen geen nieuwe feiten naar voren, waarna werd besloten het voorstel niet te steunen.